Nije sačuvano mnogo pisanih ili vizualnih svjedočanstava o stoljetnoj borbi između ikonoklasta (protivnika ikona) i ikonodula (ikonofila) u Bizantu između 730. i 842. godine. Najveći dio ikonoklastičkih pisanih argumenata ili vizualnih izraza uništen je nakon konačne pobjede ikonodula i afirmacije štovanja slika. Ipak, mali broj izvora svjedoči o priličnoj žestini koju su izazivale i jedna i druga strana.
Jedan od jedinstvenih svjedočanstava propagande uprte protiv ikonoklasta jest Khludovljev psaltir iz sredine devetog stoljeća, nazvan po Alekseju Khludovu koji je psaltir otkupio. Danas se psaltir čuva u Državnom povijesnom muzeju u Moskvi kao dio Khludovljeve ostavštine.
Khludovljev psaltir iz sredine devetog stoljeća jedan je od tri sačuvana bizantska ilustrirana psaltira iz devetog stoljeća. Psaltire su obično posjedovali bogatiji slojevi, a koristili su se za učenje čitanja. Khludovljev psaltir sadržavao je 169 folija psalama popraćenih minijaturama koje su vizualno objašnjavale tekst, ali uz dodatak jasne protuikonoklastičke propagande. Naime, uz uobičajen vizualni prikaz koji je pratio tekst ubacivao se i dodatni prikaz s jasnom protuikonoklastičkom porukom.
Jedan od primjera iz psaltira uz tekst “Daju mi žuč da jedem, i u žeđi mojoj poje me octom.” (Psalam 69,21) prikazuje pribijanje Krista na križ te pružanje spužve natopljene octom. Međutim, podno tog prikaza nalazi se i izvrnuta ikonografija s protuikonoklastičkom porukom.
Na donjem prikazu, carigradski patrijarh Ivan VII. Gramatik, karikaturalno oblikovan s raščupanom kosom koja strši na sve strane, sa spužvom natopljenom octom i nabodenom na štap, ispire i čisti ikonu Krista. Ivan VII. Gramatik bio je carigradski patrijarh u kratkom razdoblju od 837. do 843. godine, te snažni protivnik ikona koji ujedno iz tog razloga bio smijenjen nakon što je na vlast kao regentica došla carica Teodora, supruga ikonoklastičkog cara Teofila (829.-842.).
Drugi primjer još je agresivniji od prethodnog. Na njemu Nikefor I., carigradski patrijarh (806. – 815.) i autor nekoliko spisa (Apologeticus minor i Apologeticus major) u kojima je branio ikone, stoji iznad pregaženog već spomenutog patrijarha Ivana VII. Gramatika te u ruci jasno pokazuje ikonu s Kristovim likom.
Psaltir je vrlo vjerojatno nastao za vrijeme ili neposredno nakon konačne restauracije štovanja ikona. Izvrtanjem afirmirane ikonografije, psaltir je prenosio jasnu poruku o superiornosti ikonodulskih argumenata te predstavlja jedinstven i osebujan prikaz žestine teoloških i političkih borbi koje su se odvijale tijekom osmog i devetog stoljeća u Bizantu.
- Jednostavan ikonoklastički križ koji je u crkvi sv. Irene zamijenio figurativni prikaz. Jedan od rijetkih sačuvanih primjera ikonoklastičke umjetnosti iz 8. stoljeća. (sv. Irena, Carigrad
